Obserwacja i interpretacja rozmaitych form i postaci wody, rozumianej jako fenomen, jest dla mnie nieuniknioną konfrontacją z wielością znaczeń i potencjałem estetycznych doświadczeń. W pracach malarskich podejmuję próbę interpretacji różnorodnych wodnych zjawisk. Świat wody jest w ciągłym ruchu, jest dynamiczny i niestabilny. Interesuje mnie woda w formie płynnej oraz proces resublimacji pary wodnej, jej bezpośredniej przemiany w lód. Wspomniane stany skupienia są odpowiedzialne za nieprzewidywalną rozmaitość ruchów i struktur wody. Ogromna różnorodność form płatków śniegu i szronu w postaci drobnych lodowych kryształków i igieł powstających na dowolnym podłożu, są przykładem zaskakujących właściwości wody. Drobniutkie kryształki szybko rosną, łącza się, a po połączeniu tworzą delikatne pierzaste kształty. Wzory zamarzającej pary mają strukturę o budowie fraktalnej. Za jedną z cech charakterystycznych fraktala uważa się samo – podobieństwo, co oznacza, że części frakatali są podobne do całości. Najmniejszy szczegół zamarzniętego elementu przypomina całość, przybliżając się i oddalając w nieskończoność odnajdywać można kolejne miniatury.

Interesuje mnie niezwykła zmienność i ruchliwość rysunku na wodzie, piękno różnych połączeń zależnych od falowania. Odbicia spotykając się, przenikają się i wzajemnie atakują. Rodzące się obrazy niosą nowy sens, który czasem zaskakuje mnie nieoczekiwanym rozwiązaniem.