Krajobraz, w którym spędza się najmłodsze lata, często odgrywa wpływ na postrzeganie rzeczywistości. Intymny związek, jaki zachodzi między praktyką malarską a krajobrazem, można dostrzec w twórczości wielu artystów (Gustave Courbet, Paul Cezanne). Moje wczesne doświadczenia krajobrazu podziemi związane z Kopalnią Soli w Wieliczce mają wpływ na postrzeganie i interpretację krajobrazu zewnętrznego. Prezentowane malarskie prace wskazują przykłady, gdzie punktem wyjścia jest obserwacja oraz rola doświadczenia w studium natury. Wszystkie zabiegi, które zostały zastosowane w obszarze obrazu sprowadzają się do nadania postaci zjawiskom i siłom natury, a tym samym do artystycznych przekształceń krajobrazu. W warstwie malarskiej i przedstawieniowej nawiązuję do substancji cechujących struktury biologiczne, próbując jednocześnie pozostać bliska interpretowanym zjawiskom.
Interpretując krajobraz, staram się odczuć miejsca, uświadomić sobie zastaną przestrzeń, poczuć jej otwartość i nieskończoność. Metodą pracy badawczej jest obserwacja i analiza krajobrazu jako pasma przestrzeni i czasu. Obszarem moich poszukiwań jest przestrzeń stanowiąca inspirujące tło do nadawania nowych znaczeń i wartości. Każde nowe ujęcie perspektywiczne otwiera nowe spojrzenie. W interpretacji przestrzeni osobistej ukazuję bliższą lub dalszą przestrzeń akcji, która rozciąga się tak szeroko, jak daleko jestem w stanie sięgnąć spojrzeniem. Jest to przestrzeń bardzo znacząca i intymna. W swojej obserwacji, sięgam spojrzeniem w głąb, do zawężonego bliskiego kadru omal mikrokosmosu, analizowanego fragmentu natury. Poszukuję motywów powiązanych ze światem ziemi, nieba złączonego odczuciem powietrza, miękkości mchu, pękających lodowych kier, różnorodnych kamiennych form rozrzuconych na brunatnej ziemi i wilgoci zapadającego zmroku.
